Program szkolenia na paralotnie swobodnie latające.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Dla zainteresowanych programem szkolenia zamieszczam program szkolenia do pierwszego i drugiego etapu. Są to z jednej strony zagadnienia które powinien opanować pilot uczeń, a z drugiej strony są to obowiązki szkoły których będzie mógł się domagać klient od instruktora. Pomoże także w dyskusji na temat poziomu szkoleń w poszczególnych szkołach.

PROGRAM SZKOLENIA DO UZYSKANIA UPRAWNIENIA PODSTAWOWEGO DO PILOTOWANIA PARALOTNI (PP) WPISYWANEGO DO ŚWIADECTWA KWALIFIKACJI PILOTA PARALOTNI (PGP)

ZASADY OGÓLNE
W szkoleniu teoretycznym uczeń-pilot ma wykazać się znajomością n/w przedmiotów a szkolenie może być realizowane metodą stacjonarną i/lub elektroniczną (e-learningową).
Szkolenie teoretyczne może być prowadzone w nieprzekraczalnym czasie 8 godzin w ciągu jednego dnia. Szkolenie to może być podzielone na dwa etapy, w trakcie których uczeń-pilot powinien przyswoić wiedzę teoretyczną, niezbędną do prawidłowego wykonywania czynności, objętych odpowiednio I
i II Etapem szkolenia praktycznego.
1) Wymagania stawiane kandydatom przed przystąpieniem do szkolenia:

– wiek – według uznania instruktora szkolącego (w przypadku osób nieposiadających 18 lat, wymagana jest zgoda rodziców lub opiekunów prawnych);
– posiadanie prawa jazdy dowolnej kategorii lub własnoręcznie podpisanego oświadczenia o braku przeciwwskazań do uprawiania paralotniarstwa;
– ubezpieczenie OC dla osób eksploatujących statki powietrzne, wymagane przed pierwszym lotem.
2) Nauczanie umiejętności praktycznych musi obejmować:
– co najmniej 3 godziny lotu, w tym nie mniej niż 30 lotów na paralotni podzielonych na II Etapy szkolenia:
I Etap szkolenia – loty wstępne zapoznawcze – obejmuje wykonanie 20 lotów do wysokości 150 metrów nad terenem;
II Etap szkolenia – trening umiejętności pilotażowych – obejmuje wykonanie 10 lotów o deniwelacji większej niż 200 metrów;
– naukę obsługi paralotni, przygotowania do lotu i składania po locie;
– naukę sterowania paralotnią i wykonywania manewrów umożliwiających szybsze opadanie oraz lądowanie na ograniczonym obszarze o wymiarach 60x60 metrów;
– naukę startu metodą klasyczną i odwróconą (alpejką).

SZKOLENIE PRAKTYCZNE

Szczegółowy program szkolenia praktycznego
ETAP I – loty wstępne zapoznawcze
Celem szkolenia w tym etapie jest nauka startów i lądowania oraz umiejętności samodzielnego przygotowania i kontroli sprzętu przed lotem. Uczeń-pilot po zakończeniu tego etapu szkolenia powinien opanować wszystkie elementy związane ze startem klasycznym, lądowaniem oraz obsługą skrzydła na ziemi w tym kontrolą przedlotową i przedstartową. Uczeń-pilot uczy się i doskonali podstawowe manewry takie jak: start, zmiana prędkości lotu, wykonywanie zakrętów, korygowanie znoszenia przez wiatr, precyzyjne podejście do lądowania. Ostatnie z powyższych wskazuje, że kandydat opanował również pozostałe manewry z wystarczającym planowaniem i dokładnością.

Warunki prowadzenie szkolenia ETAPU I:
1) Wiatr do 5 m/s,
2) Teren płaski lub wzgórze o deniwelacji nie większej niż 150 m,
3) Start samodzielny lub – w przypadku szkolenia w terenie płaskim – z wykorzystaniem urządzeń holujących,
4) Wysokość lotu do 150 m nad terenem,
5) Szkolenie w locie obejmuje minimum 20 lotów,
6) Wzniesienie do szkolenia Etap I musi zapewnić bezpieczny start, swobodny lot oraz zapewniać widoczność lądowiska z miejsca startu,
7) Loty winny się odbywać w stabilnych warunkach atmosferycznych,
8) Szkolenie naziemne może odbywać się przy wietrze 7 m/s,
9) Szkolenie musi odbywać się na paralotniach o klasie bezpieczeństwa odpowiedniej do szkolenia początkowego,
10) Szkolenie może odbywać się na sprzęcie podmiotu szkolącego lub własnym pilota-ucznia,
11) Do lotów mogą być używane tylko paralotnie, które posiadają ważną kartę paralotni oraz spadochrony posiadające ważne dopuszczenie.

Każdy samodzielny lot ucznia jest nadzorowany przez instruktora
Szkolenie do Etapu I obejmuje:
a) szkolenie praktycznego naziemne;
b) szkolenie w locie.

Szkolenie praktycznego naziemne ETAPU I obejmuje:
1. Czynności przed lotem: rozłożenie skrzydła, kontrola skrzydła linek i taśm nośnych, kontrola uprzęży i karabinków, systemu ratowniczego, dopasowanie uprzęży, przypięcie się do skrzydła i demontaż.
2. Zajęcie pozycji do startu i pięciopunktowa kontrola przed startem: 1) pilot – w tym: taśmy udowe, piersiowa, krzyżaki, karabinki, kask; 2) taśmy nośne i linki – w tym: ułożenie taśm i uchwytów sterowniczych oraz przebieg linek nośnych, podpięcie linki przyspieszacza; 3) skrzydło – w tym: symetria i właściwe jego ułożenie względem wiatru, i pozycja pilota względem skrzydła; 4) kontrola wolnej przestrzeni); 5) kierunek wiatru
3. Ćwiczenia startu. Paralotnia w pozycji do startu, prawidłowe wyniesienie skrzydła, kontrola skrzydła, puszczenie taśm przednich, ewentualne korekty. Zdecydowany prawidłowy rozbieg, aż do oderwania.
4. Bieg z paralotnią: kontrolowanie pozycji skrzydła i kierunku biegu, w terenie płaskim i /lub/ na zboczu.

Szkolenie w locie ETAPU I obejmuje:

1) Start: pozycja do startu, łagodne przyspieszenie i oderwanie z zachowaniem właściwej prędkości i kierunku lotu.
2) Start z wykorzystaniem urządzenia holującego: czynności jak poprzednio, oraz przed startem kontrola sposobu podpięcia do liny holowniczej, kontrola łączności i podanie właściwych komend. W locie – kontrola skrzydła, kierunku, prędkości, wyczepienie we właściwym momencie, reagowanie na polecenia.
3) Sterowanie prędkością: prędkość największego zasięgu, bez tendencji do lotu z małą prędkością i przeciągnięcia.
4) Sterowanie kierunkowe: utrzymywanie kierunku, łagodne poprawki kursu.
5) Zakręty: skoordynowane wprowadzenie i wyprowadzenie.
6) Lądowanie: w kierunku pod wiatr.

Szkolenie ETAPU I zakończone jest egzaminem wewnętrznym i wydaniem zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, którego ważność wynosi 12 miesięcy.

ETAP II – trening umiejętności pilotażowych

Celem szkolenia Etapu II jest doskonalenie umiejętności pilotażowych. Uczeń-pilot po zakończeniu tego etapu szkolenia powinien umieć zastosować co najmniej jedną metodę wytracania wysokości. Opanować wszystkie elementy związane z zakrętami, krążeniem oraz posiąść umiejętność stabilizacji skrzydła w locie. Uczeń-pilot po zakończeniu tego etapu powinien umieć wylądować w obszarze ograniczonym o wymiarach 60 na 60 metrów.

Szkolenie do Etapu II obejmuje:

a) naziemne szkolenie praktyczne;
b) szkolenie w locie.

Szkolenie praktyczne naziemne w ramach Etapu II obejmuje doskonalenie startu klasycznego oraz naukę startu odwróconego. Nauka startu odwróconego winna obejmować minimum 3 godziny łącznie i odbywać się, co najmniej podczas trzech spotkań. W efekcie szkolenia startu odwróconego na ziemi, uczeń pilot powinien opanować umiejętność stawiania i kontroli skrzydła, wykonania prawidłowego obrotu bez puszczania linek sterowniczych (możliwe przełożenie) i stabilizacji skrzydła nad głową, a także kontroli wolnej przestrzeni, warunków meteo, oraz przerwania startu w sytuacji koniecznej lub na komendę. Szkolenie w locie w ramach Etapu II obejmuje minimum 10 lotów z wysokości nie mniejszej niż 200 metrów, w czasie których uczeń-pilot powinien opanować umiejętność zastosowania przynajmniej jednej metody przyspieszonego schodzenia („duże uszy”/„besztal”) oraz lądowania na ograniczonym obszarze o wymiarach 60 na 60

Warunki prowadzenie szkolenia ETAPU II:

1) Szkolenie w locie może odbywać się przy wietrze do 5 m/s;
2) Szkolenie naziemne może odbywać się przy wietrze do 8 m/s.


Szkolenie ETAPU II zakończone jest egzaminem wewnętrznym i wydaniem zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, którego ważność wynosi 12 miesięcy.

Zakończenie szkolenia do uprawnienia do pilotowania paralotni (PP)

Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia do uprawnienia do pilotowania paralotni (PP) ETAPU II stanowi podstawę do przystąpienia do egzaminu na świadectwo kwalifikacji pilota paralotni (PGP).
EGZAMIN TEORETYCZNY
Uczeń-pilot ubiegający się o świadectwo kwalifikacji pilota paralotni PGP z wpisem podstawowym PP musi wykazać się podczas egzaminów, że posiada wiedzę teoretyczną w zakresie następujących przedmiotów:
1) prawo lotnicze;
2) człowiek – możliwości i ograniczenia;
3) meteorologia;
4) nawigacja;
5) procedury operacyjne;
6) osiągi i planowanie lotu;
7) wiedza ogólna o statku powietrznym;
8) zasady lotu;
9) bezpieczeństwo lotów;
10) transport, konserwacja i obsługa statku powietrznego i wyposażenia.

EGZAMIN PRAKTYCZNY
a) osoba ubiegająca się o świadectwo kwalifikacji PGP z wpisem podstawowym PP musi mieć ukończone 15 lat oraz wykazać podczas egzaminu praktycznego, że` jako pilot paralotni osiągnęła umiejętności określone w Zasadach ogólnych pkt 2 (Nauczanie umiejętności praktycznych);
b) egzamin praktyczny powinien być przeprowadzony na paralotni klasy szkolnej, lub szkolno-treningowej

Po spełnieniu powyższych warunków kandydat może ubiegać się o świadectwo kwalifikacji PGP z wpisem podstawowym PP. Posiadacz świadectwa kwalifikacji PGP z wpisem PP uprawniony jest do wykonywania lotów na paralotniach bez nadzoru instruktorskiego.
Po ukończeniu szkolenia teoretycznego, praktycznego oraz zdaniu egzaminu wewnętrznego, kandydat do uzyskania świadectwa PGP z uprawnieniem PP, otrzymuje stosowne zaświadczenie wystawione przez podmiot szkolący.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Ostatnio pilot poskarżył się że w czasie kursu odbył tylko trzy niskie loty bez wypinania się od liny oraz 11 lotów z wypięciem, po czym otrzymał skierowanie nas egzamin w którym instruktor zaświadczał o wykonaniu pełnego programu szkolenia. Pilot twierdzi że nie było ani użycia speeda ani ćwiczeń startu odwróconego. Ponadto instruktor prowadził zajęcia skacowany i był opryskliwy wobec kursantów. Nie mogę podać nazwiska instruktora gdyż to powinny zrobić osoby które były na tym kursie. Chciałem jedynie zwrócić uwagę na to aby osoby idące na kurs domagały się realizowania pełnego programu szkolenia gdyż od tego zależy ich bezpieczeństwo.

[wojtek]

Ale o czym Ty piszesz? Szkoly, ktore trzymaja sie zasad i realizuja program sa chyba w mniejszosci. Na moim kursie uslyszalem "speed nie powinien cie interesowac". A poza tym latalismy na holu (niskie i wysokie loty) bez zapasu. Jak tylko chcialem cos powiedziec to inni kursanci (sic!) od razu zaczeli mnie uciszac, ze to przeciez tylko 150m wiec za malo czasu na zapas. Mimo, ze jestem przeciwnikiem regulacji, to w tym wypadku szkoly powinny bec regularnie kontrolowane.

[uriuk]

Ale o czym Ty piszesz? Szkoly, ktore trzymaja sie zasad i realizuja program sa chyba w mniejszosci. Na moim kursie uslyszalem "speed nie powinien cie interesowac". A poza tym latalismy na holu (niskie i wysokie loty) bez zapasu. Jak tylko chcialem cos powiedziec to inni kursanci (sic!) od razu zaczeli mnie uciszac, ze to przeciez tylko 150m wiec za malo czasu na zapas. Mimo, ze jestem przeciwnikiem regulacji, to w tym wypadku szkoly powinny bec regularnie kontrolowane.

Sa kontrolowane, ale w papierach wszystko gra. Tylko adepci takiej szkoly moga zdradzic, ze byli wydymani, ale jak widac sie wstydza. Wg mnie nieslusznie. Jak komus sprzedadza smierdzaca kielbase w miesnym, ale pracowicie wymyta w domestosie, to klient bez oporow podaje ktory sklep go oszukal. Ciekawe dlaczego ze szkolami paralotniowymi nie jest podobnie

[ciacholot]

Jak komus sprzedadza smierdzaca kielbase w miesnym, ale pracowicie wymyta w domestosie, to klient bez oporow podaje ktory sklep go oszukal. Ciekawe dlaczego ze szkolami paralotniowymi nie jest podobnie[/quote]





Bo kiełbasa jest w kilu sklepach na każdej ulicy, a nasze środowisko małe jest jeszcze cały czas...

[maro]

Na tej samej zasadzie obsmarujesz knajpę na trasie, ale nie stołówkę w której jadasz codziennie, bo jest ryzyko , że naplują ci do zupy..

[fotolot]

W krzywym zwierciadle wygląda to tak: "kot poskarżył się donosicielowi, a dowódcy(z LWP)mają swoich "przydupników" i o ustawiony swój porządek dbają, wg. zasad "fali" mogą sobie "wyd..ać "(nie "politycy") w dowolny sposób obu delikwentów.....

W obronie wykiwanych przez "cwaniackie układy" możemy sobie ponarzekać ,że nikt nawet nie kiwnie palcem bo kto by chciał "bić się z gu...m", "zwyłym kur..em" czy "zakłamanym skur...wem"...

Jestem zdania ,że pojedyncze "zakablowanie" nie przyniesie żadnych efektów bo system polskich szkoleń od góry jest chory.

Na czym stoimy oddolnie? Myślę ,że mamy wielu instruktorów naprawdę odpowiedzialnych i kochających tą robotę oraz swoich klientów ,którzy im kromkę chleba przynoszą, niestety jak widać po powyższych wpisach są i nieodpowiedzialni szkolący chyba tylko dla mamony.

Jeśli można coś zrobić naprawdę trwałego dla poprawy bezpieczeństwa to po prostu przez nadanie odpowiednich PRAW klientom by ich wyciulanie nie było już takie łatwe jak stwarza to obecnie ustawiony system- jest na to wiele sposobów wypraktykowanych w cywilizowanych krajach i o tym napradę warto tu na tym forum porozmawiać by wziąć pod uwagę zasady, które same automatycznie wyeliminują i oddzielą ziarno od chwastów.

Pozdrawiam Wiesiek Sobczak
ps. ktoś naprawdę jest tym zainteresowany? czy tylko pozornie chce dobrze?-przyszłość pokaże...

[Jarek]

Ale o czym Ty piszesz? Szkoly, ktore trzymaja sie zasad i realizuja program sa chyba w mniejszosci. Na moim kursie uslyszalem "speed nie powinien cie interesowac". A poza tym latalismy na holu (niskie i wysokie loty) bez zapasu. Jak tylko chcialem cos powiedziec to inni kursanci (sic!) od razu zaczeli mnie uciszac, ze to przeciez tylko 150m wiec za malo czasu na zapas. Mimo, ze jestem przeciwnikiem regulacji, to w tym wypadku szkoly powinny bec regularnie kontrolowane.

Sa kontrolowane, ale w papierach wszystko gra. Tylko adepci takiej szkoly moga zdradzic, ze byli wydymani, ale jak widac sie wstydza. Wg mnie nieslusznie. Jak komus sprzedadza smierdzaca kielbase w miesnym, ale pracowicie wymyta w domestosie, to klient bez oporow podaje ktory sklep go oszukal. Ciekawe dlaczego ze szkolami paralotniowymi nie jest podobnie

Wg mnie to porównanie jest słabe. Jak kupuję kiełbasę, to dobrze wiem, czego od niej wymagać. Jadłem ją tysiące razy i kupując ją ponownie wiem, że jeśli okaże się nieświeża, mogę wrócić do sklepu z paragonem i domagać się zwrotu pieniędzy.
W przypadku kursu paralotniowego rzecz wygląda zupełnie inaczej. Ręka do góry, kto z was znał program szkolenia zanim zapisał się na kurs. Nawet po kursie szkoleni nie mają o tym pojęcia. Jeśli ktoś po kursie będzie dalej latał, dopiero w miarę zdobywania doświadczenia dowie się, czego jeszcze musi się douczyć (przykładowo używania speeda). W zależności od możliwości czasowych może to zająć sporo czasu. Po roku czy dwóch nikt z pewnością nie będzie się szarpał z instruktorami ze swojej szkoły. To powoduje, że taki uczeń nie ma żadnego wpływu na jakość szkolenia. Szkoły zaś wyrabiają sobie znakomitą opinię dbając o odpowiednią atmosferę szkolenia. Przeważnie to szkolonym wystarcza

Pozdrawiam
Jarek

[ciacholot]

Temat jest nie łatwy bo w innych dziedzinach też jest lipa. Uczy się ludzi nie po to, aby mieli wiedzę i umiejętności tylko po to, aby zdali egzamin czy jakiekolwiek testy.
Myślę, że nasi instruktorzy w większości przypadków też nie są "specjalistami" od nauczania tylko pilotami z uprawnieniami do szkolenia.
Nie zmienia to faktu, że są u nas bardzo dobre szkoły i świetni instruktorzy i jeśli ich będziemy promować to ci słabi zostaną wyparci, a świerzaki zazwyczaj potrafią to sprawdzić w internecie.

[uriuk]

Ale jak maja sprawdzic w internecie, skoro na specjalistycznym forum padaja same ogolniki?
Probuje naklonic mlodych pilotow, zeby podali nazwe szkoly ktora nie uczyla podstaw. I chetnie zobacze odpowiedz danej szkoly.
Farmula forum zapewnia rzeczowa dyskusje, wiec jesli szkola szkoli porzadnie, to bedzie maiala darmowa reklame, a jesli kaszani, to potencjalni klienci beda mogli o tym sobie poczytac.

[fotolot]

Przyłączam się do spostrzeżeń Jarka- adepci zapisujący się na kurs w zdecydowanej większości nie mają zielonego pojęcia czego wymagać od usługodawcy( lub wesołego zabawiacza) ani nie spodziewają się w jaki niebezpieczny dla ich życia sposób(powszechnie znany innym) mogą zostać oszukani za własną kasę na którą mogą nie posiadać nawet dowodu wpłaty - więc ewentualne reklamacje za "śmierdzącą kiełbasę" czy "zgnitą marchew dla królika" są już w du...e.
Wbrew pozorom sposób i czas rozliczania z usługodawcą(np.głównie tylko tym zainteresowanym) bywa punktem newralgicznym w dalszym traktowaniu zawracającego du...ę i pytającego o pierdoły kursanta.
Też nie jestem zwolennikiem zbyt ścisłych regulacji , ale wobec powyższych kwestii ,świadomy uczeń mógłby dogadywać się np. w sprawach rozliczeń( nie koniecznie z paragonami) przynajmniej na bieżąco za zrealizowanie kolejnego punktu programu przy świadkach lub z poświadczeniem pisemnym od instruktora.

Jeśli uzbieramy takich doświadczeń i rozważań dużo to będzie można wybrać najbardziej istotne, wypunktować i propagować je publicznie dla "zielonych" jako ich "prawa,wymagania i przestrogi"

Pozdrawiam Wiesiek.

[SP8EBC]

Nie mogę podać nazwiska instruktora gdyż to powinny zrobić osoby które były na tym kursie. .

W takim razie nie ma dyskusji. Jeżeli kryjesz tego człowieka (zapewne kolegę) to nie ma sensu dyskutować dalej nad nieprawidłowościami.

[fotolot]

Nie mogę podać nazwiska instruktora gdyż to powinny zrobić osoby które były na tym kursie. .

W takim razie nie ma dyskusji. Jeżeli kryjesz tego człowieka (zapewne kolegę) to nie ma sensu dyskutować dalej nad nieprawidłowościami.

Otwórz oczy , jest dyskusja i jest" sens dyskutować dalej o nieprawidłowościach " bo jest ich multum , nie dotyczą one tylko jednego osobnika... a całego (kolesiowskiego) systemu sprzyjającego takim nierzetelnym przypadkom.

Pozdrawiam Wiesiek.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Nie mogę podać nazwiska instruktora gdyż to powinny zrobić osoby które były na tym kursie. .

W takim razie nie ma dyskusji. Jeżeli kryjesz tego człowieka (zapewne kolegę) to nie ma sensu dyskutować dalej nad nieprawidłowościami.

Mateusz. Ja trzymam się tylko pewnych zasad. Jeśli nie mam dowodów, a jedynie relację pilota który może potem powiedzieć że nie jest zainteresowany dalszym biegiem takiej sprawy to wyjdę na kogoś kto rzuca pomówienia. Środowisko instruktorów samo powinno stworzyć mechanizmy do wyjaśniania takich spraw, ale z mojego doświadczenia wynika że nic takiego nie ma szans na powstanie. Jak na razie to nie ma nawet rzetelnej i aktualizowanej na bieżąco informacji o działających szkołach. A co dopiero mówić o ich ocenianiu

[SP8EBC]

Zbyszek przecież wszyscy wiemy, że sam jestem instruktorem, dlaczego więc piszesz w trzeciej osobie o środowisku w którym to sam jesteś? Zrobiłeś kiedyś ranking szkół i jedynie czym on tak naprawdę był to reklamówką Waltera i podajże SkyTrekking. Reszty nazw (zwłaszcza z dołu) nie opublikowałeś, chyba tylko dlatego żeby kryć kolegów po fachu. Po prostu nie widzę tu Zbyszek konsekwencji. Z jednej strony mamy akademicką dyskusuję "co by było gdyby" i "jak to jest źle" ale jak przychodzi do konkretów, to tych konkretów brak.. Zresztą była tu już dyskusja na forum na temat interesu za czapke gruszek.

[JakubM]

Chcecie żeby kursanci podawali szkoły z imienia i nazwiska. Ale przecież szkolenie to nie koniec nauki i kontaktu ze szkoła. Potem jedzie sie na 3 etap (chwała Trolowi i Gotkowi ze tego nie praktykują), potem wyjazdy rekreacyjne itd. Nie jest przyjemne stanąć na takim wyjezdzie twarzą w twarz z instruktorem o którym napisało się niepochlebna opinie. I słusznie, bo takie rzeczy w pierwszej kolejności powinno powiedzieć się instruktorowi w twarz, ale to tez trudne.
Moim zdaniem system ankiet zapewniający anonimowość mógłby tu pomoc tylko trzeba zadbać żeby konkurencja nie robiła czarnego PRu. Ktoś musiałby weryfikować czy kursant faktycznie był na szkoleniu. Takie informacje ma chyba SILP (czy inne ciało zajmujące się egzaminami) bo przez niego wpływają zaświadczenia o ukończeniu kursu. A przede wszystkim samo środowisko instruktorów musi tego chcieć.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[starry]

A może zamiast oceniać negatywnie, chwalić dobrych instruktorów. Ci, którzy zdobędą najmniej laurek ...

[JakubM]

Dodam jeszcze ze swoich obserwacji i rozmów ze świeżo upieczonymi kursantami: większość z nich nie wie co to speed, jak go podłączyć o używaniu nie wspominając. Większość nawet nie próbowała startu odwróconego na etapie 1 i 2. Tu znów ukłon w stronę ww panów którzy od początku każą kursantom przypinać speeda i kontener z zapasem i biegać z tym po łące i start odwrócony ćwiczą jak tylko kursant w miarę panuje nad skrzydłem.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Zbyszek Gotkiewicz]

Zbyszek przecież wszyscy wiemy, że sam jestem instruktorem, dlaczego więc piszesz w trzeciej osobie o środowisku w którym to sam jesteś? Zrobiłeś kiedyś ranking szkół i jedynie czym on tak naprawdę był to reklamówką Waltera i podajże SkyTrekking. Reszty nazw (zwłaszcza z dołu) nie opublikowałeś, chyba tylko dlatego żeby kryć kolegów po fachu. Po prostu nie widzę tu Zbyszek konsekwencji. Z jednej strony mamy akademicką dyskusuję "co by było gdyby" i "jak to jest źle" ale jak przychodzi do konkretów, to tych konkretów brak.. Zresztą była tu już dyskusja na forum na temat interesu za czapke gruszek.

Mieszasz kilka zagadnień. Piszę w trzeciej osobie że są szkoły które nie realizują programu szkolenia a Ty byś chciał żebym napisał w pierwszej osobie jestem szkołą która nie realizuje programu szkolenia. Czyli według mnie twój zarzut wygląda dość dziwnie.
Druga sprawa to nie był robiony ranking szkół, ale badanie w jakim stopniu realizowany jest program szkolenia, także w szkołach zagranicznych. Celem badania było sprawdzenie czy ciężkie wypadki pilotów zaraz po kursie są spowodowane brakami w wyszkoleniu. Efektem ubocznym tego badania było poinformowanie wszystkich szkół jak wypadły w tym badaniu. Szkoły zostały także poproszone o zgodę na opublikowanie wyników badania z wymienieniem nazwy szkoły. Te szkoły które się zgodziły widnieją w opisie. Jeśli uważasz że to reklama dla tych szkół, to słusznie, gdyż taki był zamiar aby reklamować dobre szkoły. I w każdej chwili takie badanie można powtórzyć jeśli tylko komuś będzie się chciało to robić I nie jest moim celem tworzenie policyjnego nadzoru nad szkołami, a jedynie informowanie o dobrych i złych zjawiskach, jednak w taki sposób aby uświadamiać pilotów i instruktorów a nie antagonizować środowiska.

[max]

Program który opublikował Zbyszek pewnie jest niezły ale chyba mało realny. Kurs skumulowany w kilka dni to spora dawka wiedzy i emocji które utrudniają przyswojenie tej wiedzy. Z Waszego punktu widzenia to oczywiste, że pewne rzeczy powinny być opanowane ale kurs taki musiałby trwać ok. 2 tygodni plus kilka spotkań doszkalających, czyli cały sezon zabawy. Kursy są komercyjne i nastawione na zysk. Koszy są pewnie spore, a opłacalność wątpliwa. Kontrole niczego nie wniosą bo środowisko jest dość hermetyczne, skargi również bo z tymi ludźmi się później lata lub widuje na górce. Jedynie co zostaje to polecenie szkoły lub nie, a także jak ktoś napisał - przekazanie swoich uwag w twarz. Chociaż spotykam się z wieloma negatywnymi opiniami nt. swojej szkoły (bardziej firmy która zajmuje się nie tylko szkoleniami) to będę jej bronił. Ukończyłem bezpiecznie kurs, wpojono mi sporo na temat bezpieczeństwa, wypadków. Sam raz zgłosiłem gotowość do startu mając niezapięte taśmy udowe!!! Takie emocje były. Instruktor dostrzegł to i wyryło mi się to w głowie czego efektem jest potrójna kontrola wszystkiego. Była nauka zakładania uszu ale co z tego jak lecąc rok po kursie samemu wolałem się kilka razy zastanowić czy dobrze zrobię. Pierwsze loty samemu to inny świat, nie ma na kogo zrzucić odpowiedzialności. Nauka alpejki na kursie? Ile by to trwało, żeby każdy mógł się nauczyć, ile kosztowałby kurs? Dobrze, że tego nie uczą, bo pilot może poczuje, że będzie wstyd na górce i ruszy zadek na łąkę pobawić się z glajtem. To sport gdzie nie da się mieć stale nad kimś kontroli. To kursant musi poczuć czy się do tego nadaje czy nie. Reszta rzeczy przychodzi z czasem.
Jedyne co mogę polecić młodemu pilotowi to minimalną kontrolę ze strony kogoś doświadczonego. Pomoc w pierwszych szpejeniach, startach, bo lądowaniach to już niekoniecznie. W tych pierwszych samotnych można przez emocje sporo schrzanić.