Sterowanie ciałem

[Zbyszek Gotkiewicz]

Może, przez to że paralotnie hotyzont same urzymują nie ma potrzeby obserwacji położenia.

Już napisałeś, że widok skrzydła na tle nieba nie jest żadną pożyteczną informacją. Dopiero obserwacja horyzontu jest istotna. W lotnictwie już dawno to zauważono i wyposaża się samoloty w oszkloną kabinę do obserwacji horyzontu a jakby tego było mało to gdyby tego horyzontu by nie było widać to dodaje się sztuczny horyzont. W paralotniach wystarczy busola lub inny wskaźnik kursu.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Przecież napisałem że napisałeś

[Piotr Domański]

Przecież napisałem że napisałeś

No tak dla tego wywaliłem poprzedniego posta

[Dziubdzius]

Ja uważam ze on ma racje. I świetnie jest to wytłumaczone na filmie ok 14 min.
W piętnastej minucie mówi o nauce żeby nie patrzeć sie na skrzydło. Najgorsza nauka jaka może być.

Dla tych co nie wiedzą ten facet opracował i testował skrzydła na których teraz ściga sie cały świat.
Jest również obecnym mistrzem świata.

Pozdrawiam

[Zbyszek Gotkiewicz]

On tam mówi w jakimś dziwnym języku.

[Dziubdzius]

Film pierwszy z brzegu. Tak od połowy filmu. Już widzę pilota który tam leci patrząc na skrzydło Po wylądowaniu reszta pilotów by go rozniosła na butach.

Znajdź mi proszę pierwszy z brzegu gdzie pilot robi stall na SIV i patrzy tylko na horyzont.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Dziubdziusiu, nie pierdol. Warunkiem prawidłowego przeciągnięcia jest patrzenie na skrzydło, choć jak przypuszczam po zrobieniu kilkuset przeciągnięć nie jest to już warunek konieczny.

[Dziubdzius]

Tutaj od 12tej minuty również dokładnie wyjaśnia kwestię obserwacji .

No i jak to jest ostatecznie z tym bezpieczeństwem bo ja głupieje?

[Zbyszek Gotkiewicz]

Będę dyskutował z twoimi myślami jak przetłumaczysz je na język polski. A jeśli szukasz usprawiedliwienia dla swoich lęków i ciągłego patrzenia się na skrzydło to wsparcia u mnie nie znajdziesz dopóki się nie przyznasz, że po prostu boisz się skrzydła.

[Dziubdzius]

Będę dyskutował z twoimi myślami jak przetłumaczysz je na język polski. A jeśli szukasz usprawiedliwienia dla swoich lęków i ciągłego patrzenia się na skrzydło to wsparcia u mnie nie znajdziesz dopóki się nie przyznasz, że po prostu boisz się skrzydła.

Boje sie skrzydła bardzo i mu nie ufam.


W filmie jest mowa o osobistych preferencjach pilota, Russ nie stwierdza tak jak wy ze nie wolno lub wolno sie patrzeć.
Stwierdza i argumentuje że on zawsze obserwuje skrzydło w turbulentnych warunkach ponieważ czas reakcji pilota jest dużo mniejszy oraz reakcja bardziej precyzyjna.

Pozdrawiam

[Zbyszek Gotkiewicz]

Ludzie różne rzeczy opowiadają. Na przykład jak chłopak ma ochotę zaciągnąć dziewczynę do łóżka to mówi jej o tym że kocha zwierzęta, nie wspominając nic o rzeczywistych zamiarach. On nawet może wierzyć w to co mówi choć to co mówi nie ma nic wspólnego z tym co robi. Podobnym memem wśród pilotów jest mityczne czucie skrzydła na sterówkach. Informacja zupełnie nieistotna powielana od 30 lat bo trudna do weryfikacji. A jeśli boisz się swego skrzydła to zmień na takie którego nie będziesz się bał i zacznij latać w warunkach które nie straszą.

[Blazej]

Będę dyskutował z twoimi myślami jak przetłumaczysz je na język polski. A jeśli szukasz usprawiedliwienia dla swoich lęków i ciągłego patrzenia się na skrzydło to wsparcia u mnie nie znajdziesz dopóki się nie przyznasz, że po prostu boisz się skrzydła.

Zbyszek, mowa jest tutaj o "rough air" czyli w przełożeniu na polski paralotniowy "napierdalanka, nakurwianka czy sarpacka" , a nie jakieś pierdnięcia pomiędzy noszeniami czy w obrębie komina o sile 3m/s. W bezchmurnej termice w szczególności na wiosnę lubi poszarpać i pomimo nieco wyższej odporności na stres i poziom lęku wyniesiony z akro nie wyobrażam sobie wtedy nie patrzeć na skrzydło.

[Dziubdzius]

Ludzie różne rzeczy opowiadają. Na przykład jak chłopak ma ochotę zaciągnąć dziewczynę do łóżka to mówi jej o tym że kocha zwierzęta a nie wspominając nic o rzeczywistych zamiarach. On nawet może wierzyć w to co mówi się to co mówi nie ma nic wspólnego z tym co robi. Podobnym memem wśród pilotów jest mityczne czucie skrzydła na sterówkach. Informacja zupełnie nieistotna powielana od 30 lat bo trudna do weryfikacji. A jeśli boisz się swego skrzydła to zmień na takie którego nie będziesz się bał i zacznij latać w warunkach które nie straszą.

Ja boje się każdego skrzydła (nawet A) mam wielki respekt do latania i dlatego udaje mi się latać bezpiecznie na razie. Oby tak pozostało.

Widziałem w Annecy jak skrzydło klasy A dostało bombe od nagrzanej pionowej ściany. Nie widzę różnicy w skrzydłach podczas otrzymywania bomby (nawet A całkowicie sie składają jak kuleczki z papieru) natomiast widzę różnicę podczas wychodzenia z opresji.

Namawiasz mnie na zmianę skrzydła podaj mi jakiś przykład co powinienem rozważyć w zakupie proszę.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Będę dyskutował z twoimi myślami jak przetłumaczysz je na język polski. A jeśli szukasz usprawiedliwienia dla swoich lęków i ciągłego patrzenia się na skrzydło to wsparcia u mnie nie znajdziesz dopóki się nie przyznasz, że po prostu boisz się skrzydła.

Zbyszek, mowa jest tutaj o "rough air" czyli w przełożeniu na polski paralotniowy "napierdalanka, nakurwianka czy sarpacka" , a nie jakieś pierdnięcia pomiędzy noszeniami czy w obrębie komina o sile 3m/s. W bezchmurnej termice w szczególności na wiosnę lubi poszarpać i pomimo nieco wyższej odporności na stres i poziom lęku wyniesiony z akro nie wyobrażam sobie wtedy nie patrzeć na skrzydło.

Ok. Jak napierdala to warto popatrzeć. Szczególnie gdy się ma coś o wydłużeniu powyżej 6. Dawno w takich warunkach nie latalem, bo unikam dzikiego powietrza. Przecież zamiast walczyć o życie zawsze można wylądować i iść na piwo.

[Zbyszek Gotkiewicz]

Ludzie różne rzeczy opowiadają. Na przykład jak chłopak ma ochotę zaciągnąć dziewczynę do łóżka to mówi jej o tym że kocha zwierzęta a nie wspominając nic o rzeczywistych zamiarach. On nawet może wierzyć w to co mówi się to co mówi nie ma nic wspólnego z tym co robi. Podobnym memem wśród pilotów jest mityczne czucie skrzydła na sterówkach. Informacja zupełnie nieistotna powielana od 30 lat bo trudna do weryfikacji. A jeśli boisz się swego skrzydła to zmień na takie którego nie będziesz się bał i zacznij latać w warunkach które nie straszą.

Ja boje się każdego skrzydła (nawet A) mam wielki respekt do latania i dlatego udaje mi się latać bezpiecznie na razie. Oby tak pozostało.

To nie skrzydło jest dla ciebie zagrożeniem tylko Ty sam. Ono Ci nie chce zrobić krzywdy, ale nie odmówi gdy je do tego zmusisz.

[Dziubdzius]

Będę dyskutował z twoimi myślami jak przetłumaczysz je na język polski. A jeśli szukasz usprawiedliwienia dla swoich lęków i ciągłego patrzenia się na skrzydło to wsparcia u mnie nie znajdziesz dopóki się nie przyznasz, że po prostu boisz się skrzydła.

Zbyszek, mowa jest tutaj o "rough air" czyli w przełożeniu na polski paralotniowy "napierdalanka, nakurwianka czy sarpacka" , a nie jakieś pierdnięcia pomiędzy noszeniami czy w obrębie komina o sile 3m/s. W bezchmurnej termice w szczególności na wiosnę lubi poszarpać i pomimo nieco wyższej odporności na stres i poziom lęku wyniesiony z akro nie wyobrażam sobie wtedy nie patrzeć na skrzydło.

Ok. Jak napierdala to warto popatrzeć. Szczególnie gdy się ma coś o wydłużeniu powyżej 6. Dawno w takich warunkach nie latalem, bo unikam dzikiego powietrza. Przecież zamiast walczyć o życie zawsze można wylądować i iść na piwo.

To właśnie jest dla mnie osobiście bardzo mądre co napisałeś. Jeżeli warunki przerastają moje umiejętności to powstaje najważniejsza decyzja.
Bezpieczne skrzydło to tylko dodatek.
Tak uważam.

[Dziubdzius]

Ja tez na wyczynowcach nie latam, ale znam takich co latają i podobno jest ostro bez odpowiedniej reakcji lub ze spóźnioną reakcją.

Pozdrawiam

Ci latający na wyczynówkach reagują na ruchy skrzydła nie dla tego że na nie patrzą ale że czują że trzeba zaeragować, gdyby reagowali na wzrok to było by za późno na reakcję już na pewno w przypadku skrzydeł o dużym wydłużeniu. Fakt potrzeba na to wiele godzin, sam kedyś gapiłem się w skrzydło, odkąd tego nawyku się pozbyłem, nauczyłm się sterować. Obserwacja horyzontu daje o wiele wiecej niż skrzydła i nieba.

Widzisz Piotr jest dokładnie odwrotnie to patrząc sie na skrzydło masz szybszą reakcje.
Pozdrawiam

Wysłane z mojego SM-G988B przy użyciu Tapatalka

[Zbyszek Gotkiewicz]

Ja tez na wyczynowcach nie latam, ale znam takich co latają i podobno jest ostro bez odpowiedniej reakcji lub ze spóźnioną reakcją.

Pozdrawiam

Ci latający na wyczynówkach reagują na ruchy skrzydła nie dla tego że na nie patrzą ale że czują że trzeba zaeragować, gdyby reagowali na wzrok to było by za późno na reakcję już na pewno w przypadku skrzydeł o dużym wydłużeniu. Fakt potrzeba na to wiele godzin, sam kedyś gapiłem się w skrzydło, odkąd tego nawyku się pozbyłem, nauczyłm się sterować. Obserwacja horyzontu daje o wiele wiecej niż skrzydła i nieba.

Widzisz Piotr jest dokładnie odwrotnie to patrząc sie na skrzydło masz szybszą reakcje.
Pozdrawiam

Wysłane z mojego SM-G988B przy użyciu Tapatalka

Nie masz racji. Liczą się tylko łuki odruchowe. Jeśli wykształcisz odruchy na podstawie bodźców wzrokowych to będziesz musiał patrzeć cały czas na skrzydło bo nie będziesz wiedział co robić. Dlatego patrzenie na skrzydło nie ma sensu, bo nie można latać patrząc cały czas na skrzydło. Stąd konieczność wytworzenia łuków odruchowych w oparciu o priorecepcję i błędnik a nie o informację wzrokowe. A dopóki będziesz myślał co masz robić widząc co robi skrzydło, dopóty będziesz spóźniony.

[Dziubdzius]

Nie masz racji. Liczą się tylko łuki odruchowe. Jeśli wykształcisz odruchy na podstawie bodźców wzrokowych to będziesz musiał patrzeć cały czas na skrzydło bo nie będziesz wiedział co robić. Dlatego patrzenie na skrzydło nie ma sensu, bo nie można latać patrząc cały czas na skrzydło. Stąd konieczność wytworzenia łuków odruchowych w oparciu o priorecepcję i błędnik a nie o informację wzrokowe. A dopóki będziesz myślał co masz robić widząc co robi skrzydło, dopóty będziesz spóźniony.

Zbyszek ty mówisz o reagowaniu na odmienne zachowanie skrzydła.
A ja mówię o tym ze piloci nie pozwalają na odmienne zachowanie skrzydła poprzez aktywne latanie i obserwacje.
Łopatologicznie :

Pilot lecący na czuja wyhamowuje skrzydło skaczące do przodu (obserwuje horyzont i odbiera bodźce poprzez uprząż i sterówki) - twoja wersja aktywnego latania

Pilot lecący aktywnie nie pozwala na jakiekolwiek skakanie skrzydła ani do przodu ani do tyłu ani na boki (poprzez bodźce i obserwacje skrzydła nad głową) - moja wersja aktywnego latania

Twoje łuki odruchowe są odpowiedzią na już przemieszczone skrzydło, natomiast obserwacja w nie pozwala na przemieszczenie sie tego skrzydła ono jest nad głową nawet nie wyskoczyło do przodu.

[Dziubdzius]

Film pierwszy z brzegu. Tak od połowy filmu. Już widzę pilota który tam leci patrząc na skrzydło Po wylądowaniu reszta pilotów by go rozniosła na butach.

Twój "film pierwszy z brzegu" pilot ma kamerę na kasku :

2.35 - oglądamy pilota z profilu z dodatkowej kamery
2.59 - pilot przechodzi do lotu na przeskoku kamera na kasku wyraźnie pokazuje ze ogląda skrzydło Enzo2 Red Bull o numerze 19
3.04 - pilot obok ma połówkę wyraźnie widać że patrzy na skrzydło
3.23 - ciekawostka dwie rezerwy po prawo
3.28 - ciekawostka następna rezerwa pod spodem
4.10 - pilot sprawdza górę
4.25 - pilot polega na łukach odczuciowych