Wyciągarka na japońskim silniku z wtryskiem 125cm3, sterownik projektu Łukasza

[up2]

Powstała kolejna, aluminiowa, ustawiająca się do wiatru wyciągarka, pracowałem nad nią prawie 1,5 roku. Zrobiłem już od zeszłego roku trochę holi. Wyeliminowałem "choroby wieku dziecięcego", ostatnio zrobiłem kompozytowy bęben w technologi infuzji i teraz już tylko latać. Może komuś się przyda aby coś skopiować do Swojej konstrukcji.

Podziękowania dla Łukasza za podzielenie się projektem sterownika.

[up2]

Skopiowane
autor: up2 » 24 września 2022, 12:56

der pisze:
w jaki sposób twoja konstrukcja kontroluje ciąg?

Tensometrem. Silnik ze zwijadłem jest "wahadłem" wiszącym na jednej osi obrotu i działają na niego dwa równoważące się momenty siły.
1. od liny
2. od tensomertu

der pisze:
A jak to wahadło zachowuje się przy różnym kierunku wektora ciągu ?
potrafi mieć ten sam zwrot, ale kierunek w zakresie 80 stopni w pionie i tyleż samo w poziomie.
up2 pisze:
Sprawdź jak przebiega lina, siła jest zawsze w jej osi i zmienia kierunek jak lina zawija się na kółku, stąd zawsze podnosi zwijadło (nawet jak biegnie w kierunku ziemi lub poziomo. Układacz jest kinematycznie powiązany z ramą wyciągarki i z ziemią przez obrotowy przegub- wyciągarka ustawia się sama do odchyłki

[up2]

A to kotwy mocujące podstawę, wszystkie rozchodzą sie na zewnątrz dając jeszcze pewniejszy montaż podstawy nawet w dopiero zasianej ziemi .
Wkręcane kluczem specjalnym.

[up2]

Podczas prac, kinematyka napędu układacza, zbiornik paliwa, idea konstrukcji. Pierwsza wersja bębna aluminiowego, walczak 6mm Pa11

[up2]

Bęben z kompozytu wykonywany technologią infuzji próżniowej, podczas przesączania struktury włókien.

Już po około 20 holach sprawuje się dobrze, jest sztywny, prosty, sprężysty i dużo lżejszy niż stalowy a o podobnej wytrzymałości. To był dobry wybór ale cena materiałów nie jest niska.

To najtrudniejszy do zrobienia element wyciągarki, ogromne siły ściskające walczak, przenoszenie napędu, konieczność przenoszenia obciążeń stycznych od liny w obu skrajnych położeniach przy zwijaniu, potrzeba wyważenia dynamicznego i dokładności kształtu.
Istotne jest również podparcie bębna z obu stron tak jak w motocyklu (nie spotkałem skutera z innym rozwiązaniem) ponieważ szerokość bębna jest dużo większa niż koła.

Zapraszam do kontaktu może będę umiał w czymś pomóc Andrzej

[prokopcio]

Andrzeja osobiście nie poznałem ale jest do dla mnie wybitny artysta
Mimo, że uważam osobiście to co robi przerostem formy nad treścią to z drugiej strony to co robi jest arcydziełem w porównaniu do mojej wyciągarki, prototypowej w szczególności, która powstała w 2 tygodnie "na kolanie" i działała naprawdę całkiem dobrze mimo wykonania po najmniejszej linii oporu i po najmniejszych możliwych kosztach. Jedyną wadą były ciężar i zbyt mała moc do holi w bezwietrzu.

Pozdrawiam, sukcesów życzę i czekam na filmiki z holi ( no właśnie ... był ale się zmył ? gdzie on ? )

[up2]

Łukaszu czas to zmienić, wyholujesz się sam na swoja odpowiedzialność, porównasz czy warto robić więcej. Mój najwyższy hol z 1130mb liny to 850m. Ostatnio 3 dni w tygodniu latam.

Dzięki za miłe słowa, ja dopiero zaczynam projektować i teraz już wszystko w 3D , za kilka chwil będzie temat autorskiego wyczepu i elektrycznej bo już dojrzewa i sie wyrywa do życia. Był filmik z działania mechanizmu hamulca, ale nie działał bo chyba przyjmuje tylko linki, są z wyważania w innym temacie.

Tobie jeszcze raz dziękuję za poświęcony czas, podzielenie się projektem i wiedzą.

[prokopcio]

porównasz czy warto robić więcej. Mój najwyższy hol z 1130mb liny to 850m.

Wysokość holu to osobna sprawa i wydaje i zależy bardziej od wiatrów na roznych wysokosciach niż od wyciągarki. 850m to dla mnie nieosiagalny kosmos bez nawrotów.
Czy warto robic więciej, lepiej, bardziej profesjonalnie ?. Oczywiscie ze warto.
Tylko kto poza Tobą ma na to czas ( sprzęt, umiejętnosci i wiedza też sa potrzebne ).

To co robisz jest naprawde na najwyższym poziomie.

[up2]

Znowu masz rację, wiało, do tego poszarpane noszenia.
Nie mam czasu, ale nie chcę mieć kaca, że w ważnym miejscu nie przewidziałem tego co mogłem (na podstawie posiadanej wiedzy).

Technika to również moja pasja, praca, rozwój, radość tworzenia, a teraz dochodzi projektowanie w 3D, można to bardziej sobie wyobrazić. Choć nie zawsze tylko procek w kompie sie grzeje, czasami własny siada.
Będę jeszcze programował, to będzie dopiero jazda jak to zbiorę do kupy...

Staram sie być profesjonalnym, czasami nie wychodzi , ale to również informacja zwrotna co można zrobić lepiej.


Dziękuję , ale to od Ciebie zaczął temat zdalnie sterowanych wyciągarek i do tego zrobiłeś z tego otwarty projekt dzieląc sie z innymi (nie wszyscy tak potrafią).
Teraz wystarczy tylko chcieć...

[up2]

Trochę istotnych drobiazgów poprawiających użytkowanie. Koszyk na spadochron. Projektowanie 3D to fajne zajęcie.

[up2]

Nowa ergonomiczna manetka z wrębami na palce, zabezpieczeniem z gumki, buzerem i skośnym przełącznikiem mojego projektu.

[up2]

Inne zastosowanie mleka, tak powstawał spadochron z zintegrowanym olinowaniem, aby się składał i nie robił oporu. Ja również szyję...

[up2]

Proces projektowania, wtedy jeszcze w 2D. Podkładałem skalowane zdjęcia w programie w dwóch rzutach. Zdjęcia robione z drabiny, prostopadle. Kosztuje to dużo pracy ale można zintegrować, zmniejszyć konstrukcję. Może komuś to podpowie jak się do tego zabrać.

Teraz robię podobnie ale w 3D. Można w ten sposób rozmieścić to co jest "pewne" jakie będzie, w ten sposób wpadłem na pomysł kolumny pomiędzy kołem a silnikiem. To spowodowało zmniejszenie i zwartość kinematyczną konstrukcji.
Na zdjęciu widać punkt obrotu wahadła o którym pisałem i kolumnę na której wszystko wisi.

[der]

"wręby" na palce nie są do niczego potrzebne. Zamiast pętli na ramię, która w grubej kurtce czy rękawicach średnio się sprawidzi, wystarczy założyć cienką gumkę obwiązaną pod sprężynką i nad wyłącznikiem (zakładając tak samo jak ppganci). Skutecznie trzyma manetkę w dłoni na miejscu. Do tego dużo łatwiej ją zdjąć w powietrzu niż pętlę na nadgarstku.
W grubych rękawiczkach i tak ich nie będzie czuć a będzie tym gorzej ją łapać, musi być jak najcieńsza.
Natomiast czasem brakuje mi takiego "poszerzenia" na końcu dźwigni manetki, bo we wspomnianych grubych rękawiczkach nie czuć tego lizaka i łatwo o ześlizgnięcie się go z palca.

Jeśli ktoś holuje się dla samego holowania może to robić bez rękawic i problem z głowy. Ktoś inny może je założyć w locie. Jednak ja staram się startować wyszpejony już całkowicie, a pierwszy komin pieszczę jak tylko się da, często po jego wykręceniu dopiero odkładam manetkę do kieszeni, bo jedno wyprostowanie może zniweczyć to noszenie z którym odchodzę z wiatrem. Taki komin do postawy to nierzadko kilkanaście minut, a czasem więcej. W tym czasie dłoń już by mi tak zgrabiała, że założona później rękawica by tego zrekompensowała.

[up2]

Fajnie, ze się odezwałeś, ja startuje zawsze bez rękawic i zakładam jak mi sie robi zimno z reguły to pierwszy sufit. Każdy ma inne przyzwyczajenia.
Co zrobiłeś aby sterownik sie nie resetował przy słabym aku? Myślę o diodzie przed przetwornicą i dużym elektrolicie.
Byłeś dziś? Powisiałem 40min , ale cirus pozamiatał termikę.
Nie holuje się dla holowania bo to nudne, chyba że jestem wyposzczony zimą i nie ma termiki.

[der]

Sterownik nie jest zasilany akumulatorem silnika, ale dodatkowym akumulatotem lipo 12V chyba coś koło 2000mAh który z diodą w szeregu jest ładowany z prądnicy i ewentualnie akumulatora.

Nie latałem od poniedziałku. W który raz się holnąłem i po ponad 4 godzinach doleciałem do Lewina Brzeskiego (113km) taktycznie lądując przy dworcu. Przed 21szą byłem spowrotem w Ostrowie.

[up2]

Ładny wynik, dzieki za info o sterowniku. Dziś było miło 2350m o 16, musiałem uciekać ze strefy i nie mogłem dokręcić. Jutro może być powtórka, chyba założę rękawice powyżej 1000m bo już było zimno, ale 5m/s dawało.

[up2]

Trochę szczegółów- zespół układacza