pgforum.pl

Jeśli ktoś jeszcze nie oglądał to warto obejrzeć .

Mam wrażenie że dział nie ten te VIDEO w nazwie działu to chyba chodzi o gadżet do kręcenia a nie video jako film
Film ekstra niestety potwierdza sporą śmiertelność w tym wyjątkowym sporcie .

Marzenie o spadaniu...

Lucjan Piekutowski pisze:Marzenie o spadaniu...

spadaj
bez urazy

Sam się zbadaj Spadaki służą do spadania przecież

Ocho, !, trzeba będzie za chwilę przenieść się do MMA .

Paralotnia też spada. Podobno w kominie nie wiem jak silnym i tak opada A latanie odbywa się względem powietrza
Pozdro.

Paralotnia opada A spadochron co robi ? Spadochronuje

Przypomnijmy również że paralotnie kiedyś chciano nazwać spado-lotnia, jak dobrze że się nie udało.

A co do meritum, latające wiewiórki to wg. mnie dość hardcorowi łowcy wrażeń, ja latam dla przyjemności i relaksu a nie dla wrażeń w stylu zabiję się a może jednak nie ?

Myślę ,że taki lot dla nich daje pełne panowanie jakby "w rękach" i bezpośrednio ciałem. Latanie na paralotni (a właściwie podwieszonym do skrzydła ,to na pewno też wspaniała sprawa.

Marcin. pisze:.....Latanie na paralotni....to na pewno też wspaniała sprawa.

Nie mów tego głośno bo wiewiórki cię wyśmieją - w filmiku padło stwierdzenie że w ich sport też wkradła się nuda jak tak latali kto dalej zaleci....

Nasze latanie to dla nich nawet nie piaskownica

Podziwiam w pewnym sensie stunterów, kaskaderów i innych tego typu ludzi, ale to nie są do końca "normalne" osoby. W filmach na ich temat słyszy się często, że to samotnicy myślący po swojemu i po swojemu przeżywający świat. Otoczenie ma na nich mały wpływ, są to w pewnym sensie indywidualiści i egoiści. Oczywiście każdy z nas nim jest, często zostawiamy wszystko "bo jest warun", ale dla mnie maksymalizacja ryzyka do granic zdrowego rozsądku nie jest pasjonująca. Dla nich jest. Są ludzie tak skonstruowani, że nie odczuwają strachu lub mają wyższy próg ryzyka które im pozwala się zaspokoić. Myślę że nie ma im czego zazdrościć, oni inaczej nie mogą a to wcale nie jest łatwy sport, trudniejszy od paralotniarstwa.

Lucjan Piekutowski pisze:Podziwiam w pewnym sensie stunterów, kaskaderów i innych tego typu ludzi, ale to nie są do końca "normalne" osoby. W filmach na ich temat słyszy się często, że to samotnicy myślący po swojemu i po swojemu przeżywający świat. Otoczenie ma na nich mały wpływ, są to w pewnym sensie indywidualiści i egoiści. Oczywiście każdy z nas nim jest, często zostawiamy wszystko "bo jest warun", ale dla mnie maksymalizacja ryzyka do granic zdrowego rozsądku nie jest pasjonująca. Dla nich jest. Są ludzie tak skonstruowani, że nie odczuwają strachu lub mają wyższy próg ryzyka które im pozwala się zaspokoić. Myślę że nie ma im czego zazdrościć, oni inaczej nie mogą a to wcale nie jest łatwy sport, trudniejszy od paralotniarstwa.

Się zgadzam się całkowicie.
Niektórym wystarcza muzyka poważna innym nudzi się swobodne spadanie z wysokości czy coś w tym guście, rodzaju.
Jedno i drugie jest trudne jest.

Wg mnie to normalne osoby ale mam odczucie, że jedyna rzecz jaką mogą stracić to życie (i to bezboleśnie), przychylam się do twojej opinii że mogą to być samotnicy, a nie są to żywiciele rodziny. Poczucie, że jesteś komuś potrzebny troszkę ostudza zapędy samobójcze . Pojęcie "trudności" jest pojęciem bardzo względnym. Czy gra w szachy ( tak, jest taki sport ) jest trudniejsza ?

prokopcio pisze:Wg mnie to normalne osoby ale mam odczucie, że jedyna rzecz jaką mogą stracić to życie (i to bezboleśnie), przychylam się do twojej opinii że mogą to być samotnicy, a nie są to żywiciele rodziny. Poczucie, że jesteś komuś potrzebny troszkę ostudza zapędy samobójcze . Pojęcie "trudności" jest pojęciem bardzo względnym. Czy gra w szachy ( tak, jest taki sport ) jest trudniejsza ?

Moje przeświadczenie że "nienormalni" Bierze się stąd, że nie liczą się w żaden sposób z otoczeniem które często im perswaduje zagrożenie, również z rodziną, której są żywicielami dość często się nie liczą. Nie jest to jednak negatywna ocena, wszyscy jesteśmy trochę nawiedzeni, dość często otoczenie nie rozumie w ogóle całe złożoności latania, począwszy od wyjazdów na warun a nie na termin a na samej mechanice lotu skończywszy. Wracając do ryzykantów w wingsuit, znam parę osób ścigających się bądź to na motocyklach bądź samochodami, są wśród nich ludzie, którzy lubią przy każdej okazji ocierać się o śmierć, dla nich to jest właśnie TO coś, oni najczęściej chcą wieść spokojnego życia poza sportem, sport jest ich główną życiową motywacją i głównym zajęciem. Ja z kolei lubię czasem poleżeć i pogapić się w niebo i też jest fajnie

Lucjan Piekutowski pisze:

prokopcio pisze:Wg mnie to normalne osoby ale mam odczucie, że jedyna rzecz jaką mogą stracić to życie (i to bezboleśnie), przychylam się do twojej opinii że mogą to być samotnicy, a nie są to żywiciele rodziny. Poczucie, że jesteś komuś potrzebny troszkę ostudza zapędy samobójcze . Pojęcie "trudności" jest pojęciem bardzo względnym. Czy gra w szachy ( tak, jest taki sport ) jest trudniejsza ?

Moje przeświadczenie że "nienormalni" Bierze się stąd, że nie liczą się w żaden sposób z otoczeniem które często im perswaduje zagrożenie, również z rodziną, której są żywicielami dość często się nie liczą. Nie jest to jednak negatywna ocena, wszyscy jesteśmy trochę nawiedzeni, dość często otoczenie nie rozumie w ogóle całe złożoności latania, począwszy od wyjazdów na warun a nie na termin a na samej mechanice lotu skończywszy. Wracając do ryzykantów w wingsuit, znam parę osób ścigających się bądź to na motocyklach bądź samochodami, są wśród nich ludzie, którzy lubią przy każdej okazji ocierać się o śmierć, dla nich to jest właśnie TO coś, oni najczęściej chcą wieść spokojnego życia poza sportem, sport jest ich główną życiową motywacją i głównym zajęciem. Ja z kolei lubię czasem poleżeć i pogapić się w niebo i też jest fajnie

To wszystko zależy od tego jaki receptor dopaminy mamy genetycznie zaprogramowany w ośrodku przyjemności w mózgu. Jeśli jest słabo wiążący dopamine to musimy ciągle jej dostarczać aby mieć poczucie komfortu życia. Pewnie są też inne uwarunkowania.

Człowiek zawsze chciał zrobić więcej ,niż był w stanie zrobić i pewnie dlatego też zaczął latać.

czyli był w stanie , ciekawe co nas jeszcze czeka ( nasze dzieci / wnuki )...

À propos ludzkich marzeń o lataniu bardzo lubię ten film